فرفورژه چیست؟

فرفورژه یا گل‌نرده، یک آلیاژ آهنی است که درصد کربن آن بسیار کم (کمتر از ۰.۰۸٪) است. به علت وجود کربن کم در آلیاژ آن، فرفورژه قابلیت فرم‌پذیری بالایی دارد، در حالی که چدن درصد کربن بسیار بالایی دارد (۲.۱٪ تا ۴٪) و فرم‌پذیری آن به سختی ممکن است.
اگر به دقت در درب و پنجره‌های جدید ساختمان‌ها نگاه کنید، حتماً متوجه در و پنجره‌هایی با طرح‌های مختلف آهنی خواهید شد که به آنها گل‌نرده معروف است. این طرح‌های مدرن به فرفورژه معروف هستند، زیرا آهن در دمای بسیار بالا به این طرح‌ها شکل داده می‌شود.

باستان، اولین آهن با استفاده از حرارتی که از ذغال سنگ به آن اعمال می‌شد، تهیه می‌شد. در آن زمان، آهن هنوز به صورت خام بود و برای انجام عملیات جوشکاری و تراشکاری، نیاز به مخلوطی از آهن و سرباره داشتند. در اروپا، آهن فرفورژه می‌توانست به طور غیرمستقیم از چدن تولید شود. یکی از روش‌های غیرمستقیم و پرکاربرد، فرآیند جوش زدن توسط هنری کورت از انگلستان بود که در سال ۱۷۸۴ ایجاد شد.
این روش شامل ذوب چدن در یک توپی توخالی و سپس هم زدن آن با یک میله بود. در این فرآیند، کربن موجود در فلز توسط گازهای اکسید کننده کوره برداشته می‌شد. با حذف کربن یا کاهش آن به حداقل، نسبت آهن جامد بدون کربن افزایش می‌یافت. سپس مخلوط غلیظ فلز و سرباره از طریق یکه مقداری زیادی از سرباره را از بین می‌برد و یک ماده آهنی کم کربن را برای تولید فرفورژه ایجاد می‌نماید. این فرآیند جوش زدن توسط هنری کورت، امکان تولید فرفورژه با کیفیت بالا و خواص مکانیکی مطلوب را فراهم کرد.
از آن زمان به بعد، فرفورژه به عنوان یک ماده آهنی با ویژگی‌های منحصر به فرد در صنایع مختلف استفاده شد. به دلیل فرم‌پذیری بالا، قابلیت جوشکاری و تراشکاری، مقاومت در برابر خوردگی و استحکام مکانیکی بالا، فرفورژه در ساختمان‌ها، صنایع خودروسازی، صنایع دریایی، مبلمان و دکوراسیون داخلی و سایر صنایع استفاده می‌شود.